حس بد، نفرت، تاسف و در خود فرو رفتن از محصولات دیدن فیلم است. فیلم به هیچ وجه امیدوار کننده نیست . تو با خود میگویی اگر اینگونه است و این است توصیف امروز وضعیت دختران ایران و به قول خود کارگردان این محصول سالها سنت غلط است و نهادهای اجتماعی و قضایی و همه و همه دست به هم داده اند تا این بلا بر سر دختران این مرز بوم بیاید پس فاتحه فرهنگ و عصمت و غیرت را دراین مرز وبوم باید خواند ... !
بدون شک اینک ماه عسل به یک برند تلویزیونی در برنامه های ترکیبی تلویزیونی در معنی عام و برنامه های مناسبتی به معنی خاص بدل شده. شاید مهم ترین ویژگی یا رمز موفقیت و متفاوت بودن این برنامه را در نوع رویکرد و نگرشی که در انتخاب و گزینش مهمانان داشته باید جست وجو کرد...
دودکش، قصه زندگی یک فامیل کوچک است که در ملکی که از پدرشان به ارث برده‌اند، قالیشویی راه انداخته و با سختی‌های فراوان از این راه ارتزاق می‌کنند. داستان دودکش به سادگی همین عبارت بالاست که فاقد وجوه داستانی پیچیده و پر رنگ است و به جای آن متکی بر خرده اتفاقات و خرده روایت‌های زندگی روزمره است که مخاطبان عادی نیز می‌توانند این قصه‌ها را در زندگی خود داشته باشند...
می توان باور کرد کارگردانی این چنین پس از ساخت آثاری چون «مهمان مامان» و یا حتی «سنتوری» به ساخت چنین فیلم هایی روی بیاورد. قبول کنید باورش مشکل است. «چه خوبه برگشتی» آشکارا سعی دارد نوعی جهان نامانوس و غریب را بسازد و همه حتی بازیگران هم به نامتعارف شدن این فضا کمک می کنند. جهانی که ظاهرا قرار است به بی ربط بودنش بخندیم و به بیهودگی اش فکر کنیم. اما ...
انگار فیلم‌ساز مدیوم خود را به‌اشتباه انتخاب کرده و به جای یک فیلم داستانی، می‌خواسته مستند بسازد. روایت بر اساس همان کلیشه‌های نخ‌نما و قابل‌پیش‌بینی پیش می‌رود تا این دو در بیابان گم شوند و در نهایت پیدا شوند...
مسعود فراستی منتقد مطرح و صاحب سبک پس از جدایی از برنامه هفت دیگر تریبون ثابت خود را از دست داده و حالا مخاطبین این منتقد باید نقد های ایشان رو از روزنامه ها و مجلات و ... جستجو کنند در ادامه مطلب نقد فیلم سینمایی « گذشته » ساخته ی اصغر فرهادی را میخوانیم که مسعود فراستی به شدت این فیلم را ضعیف و بی ساختار میداند ...
محمدرضا شفیعی «تهیه کننده ی سریال » گفتـه بود : « سعی ما بر این بوده تا قصه ای را به تصویر بکشیم که در آنچه به نزدیک شدن به سبک زندگی اسلامی شاخص است، تأثیرگذار باشد » ولی آن چیـزی که بنده دارم از داستـان دریافت می کنـم ارتباط چندانـی با سبک زندگی اسلامی پیدا نمی کنـد ...
هادی حق پرست نوشت : از مختارنامه بعد از گذشت سه سال از اولین پخش در سیمای جمهوری اسلامی ایران نوشتن ابتدا کمی عجیب می نماید، اما همیشه آثار فاخری چون مختارنامه در خاطره ها باقی خواهند ماند و تا همیشه درباره آنها سخن گفته خواهد می شود و لایه های پنهان و چندگانه آن شکافته و کشف خواهند شد...
«بی‌تابی بیتا» پنجمین فیلم مهرداد فرید است که این روزها بر پرده سینماست. داستان فیلم یک خطی و درباره منشی یک مطب دندانپزشکی است که متهم به دزدی می‌شود و در این میان دستیار دندانپزشکی در داستان هست که به وی علاقمند است و تلاش میکند تا در برائت وی بکوشد...
علی عطشانی سینماگر باهوش و نکته سنجی است.زبان سینما را بیش و کم بلد است و همواره می کوشد روی موضوع هایی دست بگذارد که فیلمسازان دیگر یا متوجه اهمیتش نمی‌شوند یا حالش را ندارند سراغ این دستمایه ها بروند اما هیچ کدام از فیلم‌هایش تا کنون به آثاری کامل و خود بسنده تبدیل نشده اند.چرا؟ این را در وهله نخست خود عطشانی باید پاسخ دهد.اما آنچه به نظر می رسد این است که عطشانی بسیار شتابزده با فیلمنامه‌هایی که در اختیار گرفته روبرو می‌شود...
دختری که دختر نیست از ازدواج با پسرعمه اش سر باز می زند ، اما پدری که دست کم از جهت اقتصادی متمول است و سطح فرهنگی شان مشخص نمی شود، او را مجبور به این ازدواج می کند. سوالی که در این جا مطرح می شود این است که چرا آدینه خودش مشکل را به بابک نمی گوید. یا دست کم به دروغ می تواند، دلیل دیگری را برای بابک مطرح کند. خصوصاً این که نزدیکی روابط خانوادگی از بچگی میان آنان طوری است که باید مطرح کردن این موضوع کار سختی نباشد...
در ادامه مطلب نقد فیلم سینمایی «تلفن همراه رییس جمهور» قرار داده شده که این نقد سایت تبیان منتشر شده است .
اشکال اصلی کار در این است که جابر قاسمعلی فیلمنامه‌نویس و علی عطشانی کارگردان نمی‌دانسته‌اند لحن قصه‌شان چیست. آیا قرار است فیلم و موقعیت‌های اصلی‌اش منجر به شکل‌گیری یک کمدی موقعیت شود یا اثری جدی خواهد بود با مایه‌های طنز اجتماعی...
روح الله حجازی تصویر و تحلیل جامعه شناختی و واقع بینانه‌ای از مناسبات انسانی در یک خانواده سنتی آماده لغزش ارایه می‌دهد. خانواده‌ای که پیداست عقبه اعتقادی و سلامتی داشته و در حال گذار و استحاله است. روشن‌ترین نشانه از این عقبه سنتی و اعتقادی را در فصل بیرون کشیدن نردبام چوبی از انباری خانه در برابر داریم. چند دیگ سنگین و بزرگ مسی بر درگاه انباری خودنمایی میکند...
فیلم«سر به مهر»ساخته هادی مقدم دوست است و در این فیلم سعید نعمت الله مشاور کارگردان است .بازی بازیگرانی هم چون لیلا حاتمی به جذاب تر شدن این فیلم کمک میکند و باعث می شود این فیلم بیشتر دیده شود و کانون توجهات قرار گیرد .
در ادامه مطلب یادداشت ها و دیدگاه مهرزاد دانش و هادی محمدی نسب در مورد این سریال را میخوانیم ...
در ادامه مطلب نقد شهید مرتضی آوینی بر فیلم هامون را میخوانیم و امیدوارم این مطلب رای شما خوانندگانِ سینما دوست ،مفید باشد. این نقد از سایت شهید آوینی کپی برداری شده و مسئولیت صحت مطالب بر عهده ی سایت مذکور است ....
از میان این آقایان روشنفکران، هستند کسانی که همیشه خیال می کنند دعوا سر لحاف ملاست و بنابراین، همه اش دنبال یک اینترنت مینترنت و یا بنیادهایی چون فرهوله می گردند که شکایت ما را بدانجا ببرند که « ای هوار! در ایران روشنفکران را به هیچ نمی گیرند وبرای آنها تره هم خرد نمی کنند! »
همیشه در فیلم هایمان دیده ایم که مردان با ایمان یا حتی این هم نه، بلکه یک مجید سوزوکی بزن بهادر می آید و با سلحشوری دشمن را لت و پار می کند و قهرمان می شود و... هیچ وقت ندیده ایم که قهرمان قصه مان هنگام کشیدن ماشه یا هنگام دستور آتش، دستش و صدایش بلرزد و حتی فراتر از آن، از کشتن دست بکشد...
«برف روی کاج ها» نام فیلمی است که پیمان معادی ، کارگردان آن است و پس از کش و قوس های فراوان بلاخره در سینماها اکران عمومی شد . یکی از معدود فیلم هایی که طی این سال ها رویکرد جدیدی به زن را در قاب تصویر با مخاطبانش در میان می گذارد....
سریال بال های خیس از حیث تعدد مضامین و سوژه هایی که به آن می پردازد هم بیشتر یادآور رمان است تا فیلم نامه! در فیلم نامه ـ چه سینمایی و چه تلویزیونی ـ نویسنده با تمرکز بر یک سوژه و موضوع خاص، آن را بسط و گسترش می دهد اما در بال های خیس حجم عظیمی از سوژه ها و موضوع ها به کار گرفته شده و بعضا پرداختی نامناسب و ناهمگون داشته است. چنین ویژگی هایی این اثر را به اثری متوسط تبدیل کرده است....
زنی که معلم پیانوست و به نوعی با حس و حال‌های خاصی به عنوان یک هنرمند یا اهل هنر سر‌و‌کار دارد که در رویا منجر به درونگرا شدن او شده است. زنی که با وجود اختلاف سنی با علی به نظر می‌آید زودتر از او و الزامات سن خودش، دچار رخوت و بی‌حس و حالی از زندگی زناشویی شده و نداشتن بچه هم می‌تواند ریشه در همین بحران درونی زندگی‌شان داشته باشد، هرچند رویا می‌گوید...
یکی از بدترین بازی های فیلم از حامد بهداد گرفته شده که در چند صحنه در نقش روح همسر زهرا که در سال 57 شهید شده است، ظاهر می شود که این حضور گاه و بی گاهش در نقش روح آن قدر پیش پا افتاده و با استفاده از تکنیک های ابتدایی است که بیشتر باعث خنده مخاطب می شود........!
نگار آذربایجانی فیلم ساز جوانی است که در سال 1378 جلوی دوربین و برای مرحوم رسول ملاقلی پور در فیلم نسل سوخته به ایفای نقش پرداخت. یک سال قبل تر هم در شیدا به عنوان دستیار تدوین حضور داشت و از این منظر با سینما بیگانه نبود. سپس یک دهه را بدون آن که در هیچ اثر بلند سینمایی باشد، سپری کرد و در سال 1388 نخستین تجربه ی بلند سینمایی اش را ساخت. آینه های روبرو فیلمی است که آذربایجانی علاوه بر کارگردانی، نویسندگی و تدوین آن را هم بر عهده داشته است....
ابتدای فیلم مخلوطی از عنوان بندی و نماهای کوتاه است که یکی پس از دیگری در حکم داستان گویی برای آشنایی مخاطب با شخصیت ها به شمار می آید. مینو (با بازی هنگامه قاضیانی) مدرس دروس حوزوی است و همسرش حمید (با بازی مهدی احمدی) که از دانشجویان بورسیه بوده، به عنوان مدیری کاربلد فعالیت می کرده و به دلیل آن که در ترفیعات حقش را نادیه گرفته اند، خود را بازخرید می کند و خانه نشینی را بر می گزیند...
سریال «همه خانواده ی من» از سریال های نوروز 92 بود که از شبکه 3 سیما پخش شد و از همان ابتدا میشد حدس زد که نسبت به سایر سریال ها مخاطب کمتری جذب میکند این امر از تیزر های این سریال بطور کامل برداشت میشد ! و دلیل دیگر هم این بود که در این سال ، سریال موفق «پایتخت2» پخش شد و مسلما در قیاس این سریال با سریال پایتخت باز هم مخاطبین جذب این سریال نمی شدند ...
در ادامه مطلب نقد تندی بر سریال «همه ی خانواده ی من» میخوانیم که این نقد از سایت تبیان منتشر شده است ...
وقتی پرسه در مه را می بینی ، جذب می شوی ، با این که روایت فیلم ، به شیوه ی خطی مرسوم نیست ، با این حال بازی های روان ، شخصیت پردازی تیپ گرایانه (که معلوم نیست حسن است یا عیب) ، و قاب بندی هایی مبتنی بر تلفیق تعلیق و فلسفه که البته ریشه هایی درون گرایانه و روان شناختی دارد ، خطاهای داستانی فیلم را می پوشاند. اما بعد از در گیر شدن با داستان و مرور آدم ها و دغدغه هایشان ، به نکاتی می رسی که پاسخش به دانش روان شناختی ات بر نمی گردد یا در پیچیدگی های دراماتیک اثر گم نمی شود . بلکه ویژگی است که این نوع فیلم ها دارند و گریزی از آن نیست...
