«بی‌تابی بیتا» پنجمین فیلم مهرداد فرید است که این روزها بر پرده سینماست. داستان فیلم یک خطی و درباره منشی یک مطب دندانپزشکی است که متهم به دزدی میشود و در این میان دستیار دندانپزشکی در داستان هست که به وی علاقمند است و تلاش می‌کند تا در برائت وی بکوشد...
داستان کشش یک فیلم بلند سینمایی را ندارد و بیشتر برای یک فیلم کوتاه مناسب است و گفتارهای اندک فیلم نیز موید این ادعایند. از سوی دیگر فیلمنامه منطق روایی منسجمی ندارد که به تک‌بعدی بودن شخصیتهای آن باز می‌گردد و برای همین، نماهای اضافی زیادی در فیلم داریم که حذفشان می تواند یک فیلم معمولی نیمه بلند از «بی تابی بیتا» بسازد.
«بی‌تابی بیتا» یک فیلم اجتماعی است و این نوع سینما در ایران از دیرباز یا تحت تاثیر نئورئالیسم اروپایی بوده که مخازب زیادی ندارد یا برای جذب مخاطب تبدیل به ملودرام‌هایی شده که بیشتر بر قلقلک احساسات مخاطب زوم کرده است نه قوه تعقل و از موفق ترین نمونه های آن می توان به فیلم گلهای داوودی اشاره کرد. این فیلم اما جز حضور حامد بهداد برای تشویق تماشاگر به سالن سینما جذابیت دیگری ندارد و آن هم به دلایلی که ذکر آن رفت سر آخر مخاطب را ناراضی از سالن بیرون می آورد.
باید توجه کرد که گم‌شدن مبلغی جزیی در محل کار کشش لازم برای یک درام امروزی را ندارد و نمی‌تواند اتفاق اصلی یک داستان برای فیلمی بلند باشد. شاید اینجا این پرسش پیش آید که تردید تم اصلی داستان است و در بسیاری از آثار مشهور نظیر ربکا یا سوءظن هیچکاک هم بار کل فیلم را بر دوش دارد و می تواند اینجا نیز همین وظیفه را به دوش بکشد. در قیال این موضوع باید توجه کرد که فیلم های دیگری که تمی اینچنین دارند از حوادث فرعی و تعلیق های مختلف و شخصیت های جانبی لازم دیگری برخوردارند که در یک ترکیب متناسب مخاطب را جذب می کنند که متاسفانه بی تلابی بیتا فاقد آنهاست.
سینمای امروز ایران با توجه به کاهش مخاطب آن نیاز به موضوعات جذاب با ساختار خوب و منسجم برای جذب تماشاگر دارد. حتی فیلم هایی نظیر کلاه قرمزی و بچه ننه که کارگردانی و تدوین خوبی ندارند اگر موضوع و شخصیت های جالب داشته باشند می توانند گلیم خود را از آب بیرون بکشند. بنابراین فیلمنامه خوب شرط اول برای ساخت یک فیلم خوب است و هستند بسیاری از داستان‌های ایرانی و خارجی که قابلیت اقتباس دارند اما متاسفانه عمده کارگردانان بر این اصرارند که فیلمنامه های خود را بسازند و برخی حتی تدوین را نیز خود بر عهده می گیرند تا سنگ تمام گذاشته باشند و همین ها باعث می شود تا فیلم از افکار محدودی برای تنوع برخوردار باشد و در نتیجه میزان محدودی از سلایق برای تماشای آن بنشینند.
«بی‌تابی بیتا» در یک نگاه کلی فیلمی شریف است که قصد دارد تا موضوعی اجتماعی را به چالش و تحلیل بگذارد اما به علت این که فیلمنامه مناسبی برای یک فیلم بلند ندارد و موضوع قابل توجه دراماتیکی را برای فیلم انتخاب نکرده در این راه موفق نیست و حضور حامد بهداد هم نمی تواند به موفقیت آن کمک کند.
منبع : سینما پرس
تصویری از معصومیت یک دختر،دختری که صادقانه تلاش دارد تا قسمتی از مخارج خانه را به عهده داشته باشد،معمای فیلم خیلی زود اشکار میشود وبعد از آن مخاطب دنبال سر نخی برای گره دوم است که در راستای گشودن معماهای فیلم زندگی قشر متوسط و ضعیف جامعه به تصویر کشیده میشود .
تعلیق فیلم :نوشابه خوردن الهه حصاری و بعد از آن حامد بهداد ، یا بعد از آن رقصیدن امیر مخاطب منتظر یک اتفاق است ، اتفاق را با نشانه هائی زیبا و بازی درخشان الهه حصاری مخاطب متوجه میشود و در سراسر این وقایع پاکی و معصومیت دختر میتواند نقطه مورد تاکید فیلم باشد. در انتها شخصیتهای خاکستری فیلم مخاطب را یاد فیلمهای فرهادی می اندازد.که کارگردان