در ادامه مطلب نقد شهید مرتضی آوینی بر فیلم هامون را میخوانیم و امیدوارم این مطلب رای شما خوانندگانِ سینما دوست ،مفید باشد. این نقد از سایت شهید آوینی کپی برداری شده و مسئولیت صحت مطالب بر عهده ی سایت مذکور است ....
از میان این آقایان روشنفکران، هستند کسانی که همیشه خیال می کنند دعوا سر لحاف ملاست و بنابراین، همه اش دنبال یک اینترنت مینترنت و یا بنیادهایی چون فرهوله می گردند که شکایت ما را بدانجا ببرند که « ای هوار! در ایران روشنفکران را به هیچ نمی گیرند وبرای آنها تره هم خرد نمی کنند! »
در ادامه ی مطلب نقد سریال پایتخت را میخوانیم که نویسنده ی محترم آقای هادی حق پرست ، آن را در اختیار ما قرار داده است .
بعد از تماشای دست و پا شکسته سریال نوروزی پایتخت و شنیدن و خواندن اعتراض های شخصیت های سیاسی، فرهنگی،رسانه ای و مهم تر از همه مردم عزیز شمال از پرداخت این سریال به آداب و رسوم و گویش و لحجه این منطقه از کشور، با خود گفتم که ...
«برف روی کاج ها» نام فیلمی است که پیمان معادی ، کارگردان آن است و پس از کش و قوس های فراوان بلاخره در سینماها اکران عمومی شد . یکی از معدود فیلم هایی که طی این سال ها رویکرد جدیدی به زن را در قاب تصویر با مخاطبانش در میان می گذارد....
درست است که جیمز باند جدید معمولاً از وسایل محیرالعقول استفاده نمی‌کند، اما ابزار و اسلحه‌ی فانتزی در اسکای‌فال با حضور یکی از اتومبیل‌های قدیمی باند وارد شده و دوباره ترکیبی از سنت و مدرنیته شکل گرفته و به این ترتیب میانه‌روی این جاسوس قدیمی به اوج خودش رسیده ...
در آخرین مأموریت جیمز باند، او موفق نمی‌شود وظیفه‌اش را به‌درستی انجام بدهد و از پلی مرتفع به درون رودخانه‌ای سقوط میکند. در دورانی که او از انگلستان دور است خطری جدی که از طریق هک شدن سیستم اطلاعاتی MI۶ پیش آمده، ام و کل سازمان را تهدید میکند…
در فیلم اصلی، پسر خوانده ی ویتنامی یک زوج ثروتمند سوئیسی در شرف ازدواج است. مادر واقعی پسر، که مدت هاست از او خبری نیست، به محل سکونت او سفر می کند تا موقع ازدواج وینه جوان در کنار او باشد. تفاوت های فرهنگی و موقعیت های داستان دست به دست هم داده و مستلزم این امر می شوند که پدر خوانده و مادر خوانده ی وینه که مدت هاست از یکدیگر طلاق گرفته اند، وانمود کنند که هنوز زن و شوهر هستند....
سریال بال های خیس از حیث تعدد مضامین و سوژه هایی که به آن می پردازد هم بیشتر یادآور رمان است تا فیلم نامه! در فیلم نامه ـ چه سینمایی و چه تلویزیونی ـ نویسنده با تمرکز بر یک سوژه و موضوع خاص، آن را بسط و گسترش می دهد اما در بال های خیس حجم عظیمی از سوژه ها و موضوع ها به کار گرفته شده و بعضا پرداختی نامناسب و ناهمگون داشته است. چنین ویژگی هایی این اثر را به اثری متوسط تبدیل کرده است....
زنی که معلم پیانوست و به نوعی با حس و حال‌های خاصی به عنوان یک هنرمند یا اهل هنر سر‌و‌کار دارد که در رویا منجر به درونگرا شدن او شده است. زنی که با وجود اختلاف سنی با علی به نظر می‌آید زودتر از او و الزامات سن خودش، دچار رخوت و بی‌حس و حالی از زندگی زناشویی شده و نداشتن بچه هم می‌تواند ریشه در همین بحران درونی زندگی‌شان داشته باشد، هرچند رویا می‌گوید...
یکی از بدترین بازی های فیلم از حامد بهداد گرفته شده که در چند صحنه در نقش روح همسر زهرا که در سال 57 شهید شده است، ظاهر می شود که این حضور گاه و بی گاهش در نقش روح آن قدر پیش پا افتاده و با استفاده از تکنیک های ابتدایی است که بیشتر باعث خنده مخاطب می شود........!
نگار آذربایجانی فیلم ساز جوانی است که در سال 1378 جلوی دوربین و برای مرحوم رسول ملاقلی پور در فیلم نسل سوخته به ایفای نقش پرداخت. یک سال قبل تر هم در شیدا به عنوان دستیار تدوین حضور داشت و از این منظر با سینما بیگانه نبود. سپس یک دهه را بدون آن که در هیچ اثر بلند سینمایی باشد، سپری کرد و در سال 1388 نخستین تجربه ی بلند سینمایی اش را ساخت. آینه های روبرو فیلمی است که آذربایجانی علاوه بر کارگردانی، نویسندگی و تدوین آن را هم بر عهده داشته است....
ابتدای فیلم مخلوطی از عنوان بندی و نماهای کوتاه است که یکی پس از دیگری در حکم داستان گویی برای آشنایی مخاطب با شخصیت ها به شمار می آید. مینو (با بازی هنگامه قاضیانی) مدرس دروس حوزوی است و همسرش حمید (با بازی مهدی احمدی) که از دانشجویان بورسیه بوده، به عنوان مدیری کاربلد فعالیت می کرده و به دلیل آن که در ترفیعات حقش را نادیه گرفته اند، خود را بازخرید می کند و خانه نشینی را بر می گزیند...
سریال «همه خانواده ی من» از سریال های نوروز 92 بود که از شبکه 3 سیما پخش شد و از همان ابتدا میشد حدس زد که نسبت به سایر سریال ها مخاطب کمتری جذب میکند این امر از تیزر های این سریال بطور کامل برداشت میشد ! و دلیل دیگر هم این بود که در این سال ، سریال موفق «پایتخت2» پخش شد و مسلما در قیاس این سریال با سریال پایتخت باز هم مخاطبین جذب این سریال نمی شدند ...
در ادامه مطلب نقد تندی بر سریال «همه ی خانواده ی من» میخوانیم که این نقد از سایت تبیان منتشر شده است ...
وقتی پرسه در مه را می بینی ، جذب می شوی ، با این که روایت فیلم ، به شیوه ی خطی مرسوم نیست ، با این حال بازی های روان ، شخصیت پردازی تیپ گرایانه (که معلوم نیست حسن است یا عیب) ، و قاب بندی هایی مبتنی بر تلفیق تعلیق و فلسفه که البته ریشه هایی درون گرایانه و روان شناختی دارد ، خطاهای داستانی فیلم را می پوشاند. اما بعد از در گیر شدن با داستان و مرور آدم ها و دغدغه هایشان ، به نکاتی می رسی که پاسخش به دانش روان شناختی ات بر نمی گردد یا در پیچیدگی های دراماتیک اثر گم نمی شود . بلکه ویژگی است که این نوع فیلم ها دارند و گریزی از آن نیست...
قصه فیلم برخلاف اکثر آثار کیارستمی در ظاهر دارای گره و اوج و فرود های مشخص است اما وقتی فیلم را مشاهده می کنیم متوجه هیچ گره و اوج و فرودی نمی شویم چرا که فضاسازی فیلم همانند سایر آثار کیارستمی بسیار نزدیک به واقعیت شکل گرفته است.
فیلم شروعی ساده دارد و اولین صحنه فیلم در مکانی نامعلوم که شبیه به کافه است با میزانسن ی شلوغ می باشد که سوژه اصلی دوربین مشخص نیست و با گذشت چند ثانیه سوژه اصلی مشخص شده ...
