سریال «کلاه قرمزی» نیز محصول دیگر شبکه دو در ایام نوروز بود که به نظر می رسد همپای سریال «پایتخت» توانست مخاطبان فراوانی را به خود جذب کند. کلاه قرمزی یک فرمول ساده برای موفقیت را لحاظ کرده و برخلاف «قصه های آب پریا» که برای بیان مسائل و نکات مورد نظر خود، به زبان افسانه و کنایه متوسل شده، با زبانی بسیار ساده با مخاطب ارتباط برقرار می کند ...
به نام خدا
مرضیه برومند از کارگردان های قدیمی تلویزیون است که در این رسانه حق «آب و گِل» دارد. ساخته هایش همیشه در تلویزیون موفق بوده و طنز شریفی که در آثارش به کار می گرفته، مهم ترین وجه تمایز آثار او است. در ساخته های قبلی این کارگردان نیز همیشه حجم عظیمی از پیام های اخلاقی ـ اجتماعی به چشم می خورد که سریال جدیدش نیز از این قاعده مستثنی نیست و همین مساله به پاشه آشیل این سریال نوروزی تبدیل شده است.
این سریال با وجود طراحی صحنه زیبای آن، گریم های فانتزی، ریتم مناسب و.... نمونه مثال زدنی عدم وجود درایت در مسوولان یک شبکه است که با انتخاب نامناسب چنین اثری برای نمایش در ایام نوروز، آن را قربانی می کنند. ظاهرا افرادی که چنین سریالی را برای نمایش نوروزی انتخاب کرده اند، فراموش کرده اند که در ایام نوروز «تلویزیون دیدن» تنها بخش محدودی از فعالیت مخاطبان در چنین ایامی است و کمتر مخاطبی است که شش دانگ پای تلویزیون بنشیند و بیننده چنین برنامه ای باشد تا بتواند با پیام های فرهنگی آن ارتباط برقرار کند.
بازپخش این سریال در شرایطی مناسب تر می تواند مخاطب بهتری برای آن به دنبال داشته باشد.
سریال «کلاه قرمزی» نیز محصول دیگر شبکه دو در ایام نوروز بود که به نظر می رسد همپای سریال «پایتخت» توانست مخاطبان فراوانی را به خود جذب کند. کلاه قرمزی یک فرمول ساده برای موفقیت را لحاظ کرده و برخلاف «قصه های آب پریا» که برای بیان مسائل و نکات مورد نظر خود، به زبان افسانه و کنایه متوسل شده، با زبانی بسیار ساده با مخاطب ارتباط برقرار می کند و حتی ابایی هم از این مساله ندارد که در بسیاری از بخش ها پیام خود را به صورت مستقیم بیان کند. فیلم نامه سریال ـ به عنوان سنگ بنای شکل گیری هر اثری ـ سرشار از نکات ریز و جزئیات هنرمندانه است. هر یک از عروسک های این سریال احتمالا فایل مخصوص به خود را دارند که دیالوگ های مشخصی برای آنها نوشته شده که شخصیت دیگر امکان بیان آن را ندارد. مثلا جایی که عروسک ها سوار بر یک هواپیمای فرضی به سفری دور دنیا می روند، شخصیت جیگر می گوید: «به قبرس نرسیدیم»؟! سریال سرشار از چنین نکاتی است. حضور گوسفند دو زبانه هم به نوعی نمادی از بچه های امروزی است که علاوه بر زبان فارسی، به زبان انگلیسی نیز تسلط دارند و تعدادشان هم کم نیست! انتقاد از برنامه های سیما با نمایش شخصیت دختر همسایه هم بخش جذاب دیگر این برنامه نوروزی بود. کلاه قرمزی ثابت می کند اگر پایه و اساس شخصیت پردازی مجموعه ای از ابتدا درست باشد، می توان کاراکتری را خلق و تا سال ها با آن مخاطب را سرگرم کرد.
منیع:سینما پرس
