یادداشت های سینمایی

نگاهی به آثار سینما - تلویزیون - تئاتر

آخرین نظرات

۳۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «نقد نویسی» ثبت شده است

شور شیرین'؛ روایتی دیدنی از روزهای خون و حماسه
اردکانی که پیشتر 'کبودی یاس' را درباره شهید 'برونسی' ساخته، در 'شور شیرین' سعی بسیار در ترسیم چهره ای مستند از شهید محمود کاوه داشته و تا حدودی هم در این امر موفق بوده است. او فیلم خود را خوب شروع کرده و تعلیق مناسبی را بر این بخش حاکم کرده که مخاطب را با قصه و شخصیت ها همراه می سازد . . .

منتقدین باید اساسا محض خاطر خوانندگان ، مطلب بنویسند در غیر این صورت اگر نوشته هایشان برای خشنودی دل هنرمندان باشد کاملا بی ارزش و بی اعتبار است. این بدان مفهوم است که منتقدین وظیفه خشنود ساختن خوانندگان شان را هم ندارند بلکه باید به معنای واقعی در خدمت مخاطبان خود باشند و در این راستا آنها ابتدا باید مخاطب شناسی دقیقی داشته باشند ...

همان طور که یک دستور العمل کلی برای درک فیلمها یا تفسیر آنها وجود ندارد ، برای نوشتن یک نقد تاثیر گذار و روشنگر نیز فرمولی نیست. تنها از طریق نوشتن و مدام نوشتن است که می توانید در این راه موفق شوید. اما آن چه که مشخص است ، ما با تحلیل فیلم ها به درک والاتری از آنچه که به ما لذت داده نائل می شویم و امکان آن را می یابیم که آن درک را با دیگران قسمت کنیم ، اگر در این راه موفق شویم ، خود نوشته به ما و به خوانندگان ما لذت خواهد داد.
نکاتی که در زیر بیان شده می تواند شما را برای ورود به عرصه نویسندگی درباره فیلم راهنمایی کند:

برنامه تلویزیونی هفت از موقعیت خوبی مانند «جشنواره فیلم فجر» هم بهره‌یی نبرد و همچنان اشکال‌های اولیه این برنامه در آن به چشم می‌خورد. همین مساله لزوم تجدید نظر در محتوا و ساختار این برنامه در سال 1392 را بیش از گذشته ضروری می‌کند. در زندگی شغلی هر فردی نیز یک «روز امتحان» وجود دارد. روز امتحان رسانه‌های سینمایی هم «جشنواره فیلم فجر» است . . .

رسوایی
 
 
 
 
 
 
 
 

مسعود ده نمکی، رسوایی را در ژانر سینمای دینی معرفی می کند. هر چند که تأکیدش بر ملودرام و تراژدی هم، جالب توجه است. هرچند که تلفیق سینمای دینی و تراژدی اساساً قابل تعریف نیست. وجود لحظه هایی که گره های داستان و اوج ضد قهرمان و حزیز قهرمان را می سازد، نمی تواند نشانه ی تراژیک بودن فیلم باشد. به هر حال تحلیل شفاهی و حتی مکتوب خالق یک اثر محل داوری آن نخواهد بود. اما نشانه ی درستی از تصویر ذهن کارگردان در اجرای تصویر داستانش می شود. . .

 

این فیلم ششمین فیلم بلند محمد بزرگ نیا ، کارگردان مشهدی سینمای ایران است کارگردانی که فیلم تاریخی «کشتی آنجلیکا» را از او به یاد داریم .کارگردانی که نشان داده درام را خوب می داند و مخاطبین با فیلم او ارتباط برقرار می کنند . . .

آنچه که بیش از هر چیز راه آبی ابریشم را بسیار ارزشمند می کند این است که این فیلم با امکانات بسیار ابتدایی در ایران ساخته شده است و نتیجه فیلمی شده بسیار آبرومند که اصلاً در حد سینمای ایران نیست. محمد بزرگ نیا با اعتماد به نفس بالای خود راه در جاده ای دشوار و سخت گذاشته که به خوبی از پس آن برآمده است.

تقریبا کمی بعد از اکران فصل کرگدن در برخی کشورهای خارجی و در زمانی که فیلم در چند جشنواره برون مرزی نیز به نمایش در آمده، تماشاگران داخلی نیز توانسته‎اند نسخه دانلود شده آن را تماشا کرده و خود به فضاوت این فیلم بنشینند...

 نقد ها و یادداشت های سینمایی خودتون رو در این وبلاگ قرار بدید و دیدگاه های خودتان را به اشتراک بگذارید

توضیحات در ادامه مطلب

ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم