متن زیر را هادی حق پرست نوشته است و خود او این متن را در اختیار ما قرار داد که در این وبلاگ به نمایش بگذاریم :
از این مسئله ی مطرح و از دعوای سینماگران و منتقدان که عده ای فرم گرا و گروهی هم محتوایی بودند آگاه بودم. اما از گفتگوی وحید جلیلی و مسعود فراستی در بیستمین سالگرد شهادت سید مرتضی آوینی ذهنم را به خود مشغول کرد. ...
در ادامه مطلب نقد شهید مرتضی آوینی بر فیلم هامون را میخوانیم و امیدوارم این مطلب رای شما خوانندگانِ سینما دوست ،مفید باشد. این نقد از سایت شهید آوینی کپی برداری شده و مسئولیت صحت مطالب بر عهده ی سایت مذکور است ....
از میان این آقایان روشنفکران، هستند کسانی که همیشه خیال می کنند دعوا سر لحاف ملاست و بنابراین، همه اش دنبال یک اینترنت مینترنت و یا بنیادهایی چون فرهوله می گردند که شکایت ما را بدانجا ببرند که « ای هوار! در ایران روشنفکران را به هیچ نمی گیرند وبرای آنها تره هم خرد نمی کنند! »
چه خوبه که برگشتی اثری از داریوش مهرجویی است فیلمی که اصلا منتقدین آن را در حد و اندازه های کارنامه داریوش مهرجویی نمی دانند و برخی منتقدین معتقدند که کارنامه فیلمسازی داریوش مهرجویی پس فیلم «مهمان مامان» چندان درخشش نداشته و فیلم های «آسمام محبوب» و «نارنجی پوش» و همین فیلم «چه خوببه که برگشتی » فیلم هایی هستند که نظر منتقدین را جلب نکردند ...
تحقیقات دانشمندان نشان میدهد که انسان حدود 80-90درصد از اطلاعات محیط پیرامونش را به وسیله گوش و چشم دریافت میکند از این جاست که اهمیت رسانه ها مشخص میشود . . .
بر روی سنگ قبر آنه ماری شیمل ( Annemarie Schimmel ) با خط زیبای نستعلیق
نوشته وجود دارد که توجه خیلی ها را به خود جلب کرده است.
