فیلم سینمایی «حوض نقاشی» به کارگردانی مازیار میری نگاهی متفاوت، عمیق و انسانی به زندگی یک خانواده با شرایط خاص دارد...
یکی از مهمترین جشنواره ها در حوزه فیلم و سینما جشنواره فیلم فجر است. یکی از فیلم هایی که در این جشنواره به نمایش در آمد فیلم حوض نقاشی از مازیار میری بود. فیلمی که با محور معلولیت تهیه شده بود.فرصتی شد تا این فیلم را ببینم.از نکات فنی(از قبیل فیلمبرداری،طراحی صحنه،صدابرداری و …) در حوزه فیلم اطلاعاتی ندارم لذا از این منظر فیلم را تحلیل نمی کنم.اما به عنوان مددکار اجتماعی این قیلم را که در واقعیت هم آدم های آن زندگی می کنند(فیلم رئال) ازدواج می کنند و دارای فرزند سالم می شوند از چند منظر به اختصار تحلیل می کنم که به نظر من توجه به آنها به عنوان پیام های مستقیم و غیر مستقیم فیلم قابل تامل است:
نکته اول:با توجه به آمار های ارائه شده در دنیا حدود ده درصد مردم دچار یکی از انواع معلولیت هستند که کشور ما نیز از این قائده مستثنی نیست.لذا این فیلم به این موضوع به عنوان یک واقعیت پرداخته است.شاید کمتر کسی از ما باشد که با معلولین برخورد نداشته باشد.یا در خانه ما هستند یا در همسایگی ما و شاید هم در محیط کار همکاریم و … پس ضروری است که با حقوق این افراد آشنا باشیم.این سئوال را از شما می پرسم که:تا چه حد با قانون حمایت از معلولین آشنا هستید؟چند بار این قانون را مطالعه کردید؟
نکته دوم:در این فیلم به زندگی افراد دارای بهره هوشی مرزی پرداخته است که مثل خیلی از ما نیاز هایی دارند از جمله نیاز به داشتن خانواده و تامین نیاز های جنسی از طریق ازدواج دائم. نکته سوم: معلولین هم مثل ما عشق دارند،عاطفه دارند، شاد می شوند،غمگین می شوند، می حندند و می گریند،می ترسند،دلواپس می شوند،استرس دارند،اشتباه می کنند، خاطره دارند و … لذا خیلی با ما متفاوت نیستند. نکته چهارم:اشاره به نقش جامعه در قبال معلولین و پذیرش اجتماعی آنها ست. آقا کریم در این فیلم بعد از ظهر ها فرصت مشارکت را برای شهاب حسینی فراهم می کند تا از این طرق ایشان را فردی مفید در جامعه نشان دهد. ضمن این که همکاری صاحبخانه هم گویای همین مسئله است که نشان می دهد همکاری مردم می تواند زمینه برای حضور معلولین در عرصه های مختلف اجتماعی را فراهم کند. یا توجهی که خانم معلم با این خانواده داشت (علیرغم مشکلات متعددی که خودش داشت)
نکته پنجم: اشاره به حق اشتغال این افراد است.در شرکتی که کار می کردند در کنار سایر افراد بودند و ایفای نقش می کردند.این اشتغال موجب شده بود که به اصطلاح سربار نباشند.حال اگراین پیام از طریق این فیلم به مردم منتقل شود چقدر می تواند در زمینه اشتغال و استقلال این افراد تاثیر گذار باشد؟لذا نشان می دهد که معلولین توجه می خواهند نه ترحم. نکته ششم:مسئولیت پذیری این افراد قابل توجه است.هم اشتغال این افراد نشان از مسئولیت پذیری دارد.هم نگرانی که در خصوص فرزند شان داشتند. هم توجه هی که در منزل داشتند تا مبادا با سر و صدا مزاحمتی برای همسایه خود(صاحب خانه)ایجاد نکنند. یا نگرانی که در خصوص فرزند بعد از تنبیه و حضور درخانه معلم ش داشتند.
نکته هفتم:گاهی اوقات عدم توجه ما به وظایفی که داریم مشکلاتی را برای دیگران ایجاد می کند.امروزه یکی از مهمترین دلایل گوشه گیری این افراد این است که حقوق شان رعایت نمی شود.به عنوان مثال:برای عبور از خط عابر پیاده بار ها دچار مشکل شدند در حالی که اگر رانندگان قانون مدار باشند این مشکلات برای این گروه کمتر اتفاق می افتد.این پیام بسیار قابل تامل است.در سایر حوزه ها هم همین طور است. نکته هشتم:عذر خواهی نکته دیگر این فیلم است.آنجایی که فرزند به دلیل اشتباهی که انجام داده بود توسط پدر تنبیه می شو.دو واکنش خانواده قابل توجه است.مادر متوجه این اشتباه می شود و به این «رفتار» اعتراض می کند به شخصیت پدر توهین نمی کند.پدر هم که متوجه اشتباه می شود عذر خواهی می کند که بسیاری از ما این کار را انجام نمی دهیم.همچنین در این فیلم با نتیجه کودک آزاری اشاره می شود.پدیده ای که در کشور ما هم شایع است.
نکته هفتم: توجه به فرهنگ گفنگو در خانواده هنگام بروز در خانواده است.با گفتگو سوء تفاهم ها از بین می رود و … بسیاری از نکات دیگر در این زمینه است که در تحلیل مفصلی که تهیه کردم بعد از نماش فیلم با جزئیات خواهم نوشت.اما نکته ای که می خواهم در پایان به آن اشاره کنم این است که باید از دست اندرکاران این فبلم به نحو شایسته تقدیر کرد چرا که به حقوق شهروندی معلولین توجه ویژه کردندو در شناخت توانایی های شان و درس هایی که ما از آنها می توانیم بگیریم پرداختند.
منبع:خبرآنلاین
نویسنده :سید حسن موسوی
