نقد فیلم سینمایی «فروشنده» با بازی درخشان شهاب حسینی

محاسباتی که در فیلم نامه هست با توجه به فرهنگی که در ایران داریم و آبروداری را مقدم بر همه چیز می شماریم در انگاره‌ی عماد لحظه‌ای هم او را از انتقام، گزارش به پلیس و بازگو کردن واقعه باز نمی‌دارد. این حس، یعنی حس درستی، حس برحق بودن و حس فرونخوردن خشمی که گرفتارش کرده بسیار ستودنی است. نوشتار فیلم‌نامه بسیار توانمند و قوی است. تا به حال ...

نقد و یادداشت بر فیلم فروشنده اثر اصغر فرهادی

فروشنده از لحاظ تعدد شخصیت‌ها فیلم جمع و جورتری است که بیشتر از همه روی عماد تمرکز می‌کند، شخصیتی که یک معلم ادبیات و بازیگر تئاتر است و قرار نیست ویژگی‌ منحصر به فرد یا فوق‌العاده‌ای داشته باشد. شهاب حسینی با درک بالایی از شخصیت عماد، یک بازی راحت و بی غل و غش ارائه داده که به موقعش ویلی لومانِ تئاتر مرگ فروشنده است و از وضع کساد زندگی‌اش گله می‌کند و به موقع هم در قالب همسری مهربان که دنبال حقیقت است فرو می‌رود. او در فروشنده بیش از یک نقش بازی می‌کند، چون عماد موقعیت‌های بسیار متفاوتی را تجربه می‌کند. روی سن نمایش باید حواسش به اشک‌های همسرش باشد...

نقد فیلم سینمایی «ساکن طبقه وسط» | یادداشت های سینمایی

نقطه قوت فیلم این است که در دام نمادپردازی صرف نمی افتد و بدون تکیه بر نمادهایش هم می‌تواند قصه اش را تعریف کند. نمادهای بصری فیلم که تعدادشان خیلی زیاد است، ذهن مخاطب فعالی را به چالش می‌کشند و او را به فکری عمیق فرو می‌برند. شهاب حسینی در طبقه وسط یک ساختمان زندگی می‌کند که برایش حکم یک برزخ دنیوی را دارد. او برای پاسخگویی به نیازهای غریزی اش می‌تواند به طبقه پایین مراجعه کند و برای رسیدن به احساسی معنوی باید به نوای روحانی طبقه بالا گوش کند. افرادی که در اطراف این شخصیت زندگی می‌کنند هر کدام نمادی بخشی از جنبه‌های زندگی روزانه هستند. مثلاً بابک حمیدیان...

سه نقد از فیلم سینمایی «خانه پدری» اثری از کیانوش عیاری

فیلم سینمایی خانه پدری ، دگرگونی‌های تدریجی یک خانواده‌ی نیمه‌مرفه و سنتی تهرانی را در بازه‌ی زمانی هفتاد هشتاد سال گذشته با دقتی که گاه به سینمای مستند پهلو می‌زند، تصویر کرده است. عیاری فرصتی به مخاطب می‌دهد که با تهران قدیم دست‌کم در چارچوب یک خانه و خانواده آشنا شود و یا تجدید خاطره کند. و این اولین امتیاز بزرگ خانه‌ی پدری است. مهمترین امتیاز فیلم ...

عیاری با هوش‌مندی و تمرکزی مثال‌زدنی همه‌ی اجزای فیلمش را کنترل می‌کند و حتی از یک دیالوگ یا نمای کوتاه هم غافل نمی‌ماند. کار او در خانه‌ی پدری هم مثل ساخته‌های قبلی‌اش نمونه‌ی قابل اشاره‌ی «بازی گرفتن» در سینماست و ثابت می‌کند که اهمیت کارگردان در کیفیت بازی‌ها اگر بیش‌تر از بازیگران نباشد کم‌تر نیست...

نقد فیلم « من و زیبا »

فیلم سینمایی من و زیبا فیلمی ساده و روان است و داستان به شدت ساده و معمولی دارد ولی با همین شرایط کارگردان و سناریست تلاش خود را کرده و این موضوع ساده را به زیبایی بیان کرده و به مخاطب نشان میدهند . از لحاظ فیلمبرداری قاب های به شدت زیبا نشان داده میشود که با تم و مضمون داستان هم بیگانه نیست .

نقد و بررسی فیلم «پرسه در مه» ساخته ی بهرام توکلی

وقتی پرسه در مه را می بینی ، جذب می شوی ، با این که روایت فیلم ، به شیوه ی خطی مرسوم نیست ، با این حال بازی های روان ، شخصیت پردازی تیپ گرایانه (که معلوم نیست حسن است یا عیب) ، و قاب بندی هایی مبتنی بر تلفیق تعلیق و فلسفه که البته ریشه هایی درون گرایانه و روان شناختی دارد ، خطاهای داستانی فیلم را می پوشاند. اما بعد از در گیر شدن با داستان و مرور آدم ها و دغدغه هایشان ، به نکاتی می رسی که پاسخش به دانش روان شناختی ات بر نمی گردد یا در پیچیدگی های دراماتیک اثر گم نمی شود . بلکه ویژگی است که این نوع فیلم ها دارند و گریزی از آن نیست...

گریم های متفاوت«شهاب حسینی»در نقش های متفاوت + تصاویر

شهاب حسینی محبوب ترین بازیگر ایرانی است که نقش های متفاوتی را ایفا کرده است مانند حوض نقاشی که نقش یک عقب مانده ی ذهنی را بازی کرده و یا نقش شهید بابایی و نقش هایی که در فیلم های درباره الی ، جدایی نادر از سیمین ، آفریقا ! ، سوپراستار  و ... ایفای نقش کرده است .

تصاویر در ادامه مطلب ...

نگاهی به فیلم «حوض نقاشی» از دیدگاه اجتماعی

فیلم سینمایی «حوض نقاشی» به کارگردانی مازیار میری نگاهی متفاوت، عمیق و انسانی به زندگی یک خانواده با شرایط خاص دارد...