موسیقی در ایران از گذشته ایی غنی برخوردار است.
موسیقی های بسیاری با پیشینه ایی به بلندای تاریخ. اما آواز کلاسیک از آن دسته هنرهایی است که در ابتدای قرن گذشته به ایران وارد شد
و با تاریخی بیش از 120 سال واقعا تاریخ ساز شد.
موسیقی در ایران از گذشته ایی غنی برخوردار است.
موسیقی های بسیاری با پیشینه ایی به بلندای تاریخ. اما آواز کلاسیک از آن دسته هنرهایی است که در ابتدای قرن گذشته به ایران وارد شد
و با تاریخی بیش از 120 سال واقعا تاریخ ساز شد. دلیل بوجود آمدن آواز
کلاسیک خصوصا شاخه ی اپرا را می توان در زمان قاجار جستجو کرد.
زمانی که شاهان قاجاری برای گردش و خوش گذرانی به اروپا میرفتند.
همین حضور شاهان قجری در کشورهای مختلف اروپایی باعث رسوخ فرهنگی غربی یا به اصطلاح فرنگی به ایران شد و همین فرهنگ بستری مهم برای
بوجود آمدن فرهنگی نوین در زمینه موسیقی ایران شد.
بعد از قجرها، رضاخان در پی تجدد خواهی اش در ایران و سفرش به ترکیه در
دیدار با مصطفی کمال آتا تورک پیشوای دوران پیشرفت ترکیه دریافت که ایران
باید
از لحاظ فرهنگی و هنری، خصوصا موسیقی نیز پیشرفت کند. به دنبال همین
اعتقادات و نگرش صفحات دیگری در زمینه ورود موسیقی نوین و علمی به ایران
باز شد.
رضا خان به دنبال اقداماتش در جهت پیشرفت ایران در همه جوانب در پی احداث
خانه ی اپرا هم بود که متاسفانه نتوانست به این مهم دست یابد.
این کار عملا تا دهه 40 شمسی با افتتاح تالار رودکی که با اقتباس از تالار اپرای وین ساخته شد، ناکام ماند.
اما قبل از افتتاح تالار رودکی در دهه 10 و 20 شمسی تلاشهایی در جهت بوجود
آمدن اجراهای اپرایی به صورت مستمر در ایران توسط بزرگانی نظیر بانوان
اپرای ایران منیره وکیلی،
فاخره صبا و اِولین باغچه بان صورت گرفت.این تلاشها تا زمان انقلاب سال
1357 شمسی در ایران همچنان ادامه داشت اما با شروع انقلاب و بعد از آن
شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران
عملا آواز به دست فراموشی سپرده شد.
اما در سالهای اخیر تلاشهای بسیار خوبی برای این هنر زیبا و مردمی صورت گرفته است تا دوباره بتوان آنرا در ایرانمان زنده کنیم.
