در نیمه ی دوم دهه ی 1340 هجری شمسی که استفاده از دوربینهای 8 میلیمتری در ایران رواج پیدا کرد، بسیاری علاقمند فیلمسازی آماتور شدند. از جمله سپنتا که سالها از فیلمسازی حرفهای دور بود. اما حرکت اصلی را در 1348 گروهی از فیلمسازان جوان روشنفکر باعث شدند. این گروه را که به زودی سینمای آزاد نامیده شد بصیر نصیبی بنیاد گذاشت.
سینمای آزاد به سرعت رونق گرفت و از اوایل دهه ی 1350 هجری شمسی با حمایت غفاری و رهنما تحت پوشش دولتی سازمان رادیو تلویزیون ملی قرار گرفت. فیلمسازی اماتوری به اغلب شهرستانها گسترش یافت و چندین جشنوارة داخلی و جهانی فیلم های 8 میلیمتری برگزار شد.
گروه های دیگری نیز به دنبال آمدند؛ از جمله گروهی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و گروهی در وزارت فرهنگ و هنر. گروه کانون از 1351 ش به فیلمسازی توسط کودکان و نوجوانان پرداخت و گروه فرهنگ و هنر که از 1352 ش زیر نظر بیژن مهاجر اصفهانی آغاز به کار کرد و «سینمای جوان ایران» نامیده شد به فیلمسازی آماتوری جوانان. همچنین در 1352 ش سازمان رادیو و تلویزیون ملی تشویق شد تا نخستین جشنوارة فیلم جوانان منطقة آسیا را در شیراز برگزار کند.
فعالیت دهه ی سال سینمای آماتور زمینهای فراهم آورد تا بعضی از فیلمسازان آن در سینمای پس از انقلاب به فیلمسازی حرفهای بپردازند.
منبع : آی کتاب
