یادداشتی بر فیلم «محمد رسول الله» ساخته ی مصطفی عقاد

فیلم محمد رسول الله به رغم سادگی در روایت و فرم بی آلایشش چنان قدرت و هیمنه ای یافت که بعد از 1976 دیگر کسی نتوانست به راحتی به فکر ساخت فیلمی در مورد حضرت رسول بیفتد. ولی حالا پس از سال ها که از ساخت فیلم عقاد می گذرد مجید مجیدی فیلمساز صاحب نام ایرانی جسارت به خرج داد تا روایتی ایرانی از صدر اسلام و زندگی پیامبر اسلام ارائه دهد...

 

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

از زمان کودکی تا به حال هر بار اسم حضرت حمزه (ع) به گوشم خورد ناخودآگاه تصویر  آنتونی کوین در ذهن و جانم نقش بست درست مثل تصویری که از داریوش ارجمند بعنوان مالک، فریبرز عرب نیا به عنوان مختار و پرویز پور حسینی به عنوان میثم تمار. 
با یادآوری نام حضرت حمزه یاد آن سکانسی می افتادم که مشرکین خانه کعبه را محاصره کرده اند تا پیامبر را آزار و اذیت کنند و حمزه (ع) سوار بر اسب در حالی که پیکر شیری را به روی شانه حمل می کند وارد کارزار شد و دشمنان را به وحشت انداخت، این صحنه ها قند را دلم آب می کرد و حس رشادت و شهامت را در درونم زنده می کرد. برای همه ایرانیان فیلم الرساله یا همان محمد رسول الله (ص) حسی نوستالژیک را به همراه دارد و اغراق نیست اگر بگوییم هر ایرانی  حداقل دو یا سه بار این فیلم را دیده و شاید چندین بار دیگر نیز رغبت دیدن آن را داشته باشد.
مصطفی عقاد فیلمساز مصری تبار با کارگردانی این فیلم از خود چهره ای تاریخ ساز بر جا گذاشت، چهره ای که به راحتی نمی توان از آن عبور کرد. فیلم وی واجد تکنیک های سینمای امروزی و یا جلوه های ویژه سرسام آور نیست ولی حامل کنشی ربانی و الهی است، کنشی که فیلم را بدل به یک رخدادی آیینی و عبادی می سازد و بالواقع همین مسئله فیلم را همچنان با طراوت و ماندگار ساخته است.
فیلم محمد رسول الله به رغم سادگی در روایت و فرم بی آلایشش چنان قدرت و هیمنه ای یافت که بعد از 1976 دیگر کسی نتوانست به راحتی به فکر ساخت فیلمی در مورد حضرت رسول بیفتد. ولی حالا پس از سال ها که از ساخت فیلم عقاد می گذرد مجید مجیدی فیلمساز صاحب نام ایرانی جسارت به خرج داد تا روایتی ایرانی از صدر اسلام و زندگی پیامبر اسلام ارائه دهد.
ولی مسئله قابل ذکر این است که کار مجیدی به طور حتم کار ساده ای نیست چرا که مخاطبان فیلم وی " الرساله" مصطفی عقاد را در پیش رو دارند، در واقع فیلم عقاد محک و معیاری برای مخاطبان فیلم مجیدی است تا اثر سینمای وی را با آن بسنجند.
از این رو فیلمساز و عوامل فیلم باید وسواس بیشتری در ساخت این اثر به خرج دهند تا مبادا روایت سینمایی ایران از تاریخ صدر اسلام و زندگی حضرت محمد (ص) نتواند مثل الرساله عقاد ماندگار شود بلکه این فیلم باید رسول فرهنگی ایران در جهان و به خصوص کشورهای اسلامی باشد و بتواند نام ایران را بر فراز جهان طنین انداز نماید.

 

نویسنده : مصطفی انصافی

منبع:سینما خبر