متن زیر را هادی حق پرست نوشته است و خود او این متن را در اختیار ما قرار داد که در این وبلاگ به نمایش بگذاریم :
از این مسئله ی مطرح و از دعوای سینماگران و منتقدان که عده ای فرم گرا و گروهی هم محتوایی بودند آگاه بودم. اما از گفتگوی وحید جلیلی و مسعود فراستی در بیستمین سالگرد شهادت سید مرتضی آوینی ذهنم را به خود مشغول کرد. ...
در تاریخ سینما اندک فیلم سازانی هستند که موسیقی فیلم را تابعی از تصویر به شمار نیاورنده باشند و از طرف دیگر کمتر از آهنگسازان و موسیقی دانان را می توان یافت که برای موسیقی فیلم استقلال هنری قائل باشند. که البته این امر به سرشت سینما بر گشته که همه هنرها را در خدمت خود در می آورد...
در ادامه مطلب نقد شهید مرتضی آوینی بر فیلم هامون را میخوانیم و امیدوارم این مطلب رای شما خوانندگانِ سینما دوست ،مفید باشد. این نقد از سایت شهید آوینی کپی برداری شده و مسئولیت صحت مطالب بر عهده ی سایت مذکور است ....
از میان این آقایان روشنفکران، هستند کسانی که همیشه خیال می کنند دعوا سر لحاف ملاست و بنابراین، همه اش دنبال یک اینترنت مینترنت و یا بنیادهایی چون فرهوله می گردند که شکایت ما را بدانجا ببرند که « ای هوار! در ایران روشنفکران را به هیچ نمی گیرند وبرای آنها تره هم خرد نمی کنند! »
