داستان این سریال در اواخر دهه 50 می‌گذرد. درواقع نویسنده اثر که خود جلیل سامان است و سال گذشته، سریال «ارمغان تاریکی» را برای پخش از همین شبکه تولید کرده است، یک دوره زمانی را در نظر گرفته و در این محدوده زمانی ماجراهایی را روایت می‌کند. سامان سعی می‌کند با ایجاد یک درام جذاب و تعلیق فراوان، به مسائل سیاسی ـ اجتماعی قبل از انقلاب بپردازد و همزمان که فضای قصه را با رعایت اصول درام‌نویسی برای بینندگان قابل لمس می‌کند، اتفاقات یک مقطع تاریخی معاصر را آسیب‌‌شناسی کند....
«پروانه» کار پر زحمتی بوده و فضاسازی خوبی داشته است. به تصویر کشیدن دهه 50 کار دشواری است که نمی‌توان منکر زحمات سازندگان سریال در این رابطه شد و حتی هرقدر ضعف و نقص در این سریال وجود داشته باشد، کار به خاطر حرف و پیامی که در بردارد و داستان‌هایی که می‌گوید جای تقدیر است
«پروانه» بخشی از تاریخ ورق نخورده ایران را به تصویر می‌کشد و حمایت مالی و اقتصادی از آثاری اینچنینی حیاتی است. بنابراین چه بهتر که به جای یک «پروانه» در سال، ما 20 «پروانه» در طول سال در شبکه‌های مختلف تلویزیون داشته باشیم...
