نقد و بررسی فیلم «تهران 1500» + خلاصه داستان

بهرام عظیمی با ساخت سری انیمیشن های تبلیغاتی سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری که به نام شخصیت اصلی آن ها یعنی سیاساکتی معروف شد، شناخته شد و در حقیقت انیمیشن «تهران 1500» اولین فیلم بلند او در مقام کارگردان و فیلمنامه نویس به حساب می آید که عظیمی تولید آن را از حدود چهار سال پیش آغاز کرد. . .

 

 

 

داستان «تهران 1500» همان طور که از نام آن پیداست در سال 1500 هجری شمسی جایی که ربات ها همه جا را گرفته اند و ماشین ها پرواز می کنند و ... می گذرد. نازی (هدیه تهرانی) که برای تحصیل به ماه رفته است به درخواست پدربزرگ 160 ساله اش (مهران مدیری) به زمین بازمی گردد تا مراسم کفن و دفن پدربزرگ را که طبق قانون بیشتر از 160 سال نباید زندگی کند، ساماندهی کند. جواد (بهرام رادان) یک راننده تاکسی است که در دام عشق نازی گرفتار می شود و باید دیگر رقبا را از سر راه کنار بزند. داستان فیلم از همان نوع کمدی رمانتیک های ساده ای است که پسر فقیر عاشق دختر پولدار می شود و کمی پیچش های عشقی ـ مثلثی دارد و در آخر قهرمان قصه به دختر محبوبش می رسد.

فیلم پر است از شوخی های جالب: از شوخی با فیلمسازان معاصر ایرانی که عکسشان را در موزه گذاشته اند، بگیرید تا شوخی با نیروی انتظامی و گشت ارشاد که در سال 1500 با پیشرفت های وسایل حمل و نقل و سیستم های جاسوسی (احتمالاً!) کافی است تا دختر و پسری نزدیک هم بنشینند تا همان لحظه گشت ارشاد جلویشان سبز شود و ازشان بخواهد فاصله ایمنی را رعایت کنند!

عظیمی در کارتون خود، از شوخی با فرهنگ ایرانی هم نمی گذرد. فرهنگی که حتی در زمانی که همه چیز مدرن شده و تکنولوژی همه جا را فراگرفته سنت های خود را حفظ کرده است. فرهنگی که در آن در میان بزرگراه های هوایی و ماشین های پرنده وآسمان خراش های بسیار نظیر برج میلاد، همچنان صدای اذان از گلدسته مساجد آن شنیده می شود. فرهنگی که دامن کوتاه را حتی برای ربات ها هم مناسب نمی داند. فرهنگی که پسران آن هنوز هم غیرتی و متعصب هستند. فرهنگی که با وجود انواع غذاهای عجیب مثل پیتزا مرموز هنوز هم به دنبال گوشت کوب الکترونیکی است و بسیاری مثال های از این دست.

یکی از بهترین شوخی های فیلم با عباس کیارستمی و نوع نگاهش و فیلمسازی اش است که هر سلیقه ای آن را نمی پسندد و خیلی ها از آن سردر نمی آورند و فقط به به و چه چه می کنند! همزمانی اکران فیلم شیرین کیارستمی با پخش تهران 1500 در جشنواره فیلم فجر می تواند جالب باشد.

تهران 1500 خلاقیت های بسیاری دارد مثل استفاده از چهره های معروف سینمایی به جای شخصیت های کارتونی. عظیمی در این مورد می گوید برای آن که بتواند چهره بازیگران و حرکاتشان را به درستی به صورت انیمیشن در آورد به همراه گروهش تمام فیلم های آن ها را تماشا کرده است تا نتیجه کار به واقعیت نزدیک شود که باید گفت در این زمینه موفق هم بوده است.

این انیمیشن با آن که بیشتر از این که به داستان فیلم بپردازد، خیلی از زمان خود را صرف شناساندن سال 1500 و تغییرات آن دوران می کند، اما به عنوان یک انیمیشن ایرانی کار بسیار قابل قبولی است که اگر چه با غول های انیمیشن سازی بزرگ و با قدمت مثل پیکسار و والت دیزنی قابل مقایسه نیست (و قصد ما هم مقایسه با آن ها نیست) اما در حد و اندازه های صنعت انیمیشن ایران فیلم باکیفیتی است که می توان از دیدن آن لذت برد. فیلم، اولین کار بلند بهرام عظیمی است و خود او هم معترف است که خیلی جاهایش می لنگد اما با وجود مشکلات بسیاری که داشته، همین قدر در توانش بوده است.

این تلاش عظیمی و 270 نفری که به او در این کار یاری رساندند، قابل ستایش است و قطعاً تهران 1500 گام بلندی در صنعت انیمیشن ایران است.

 

نویسنده و منتقد: شبنم سید مجیدی

منبع : نقد فارسی